2+1 Classic family portraits

#selfie #foodporn #kraków

Dzień był zimny, pochmurny, a Kraków kompletnie odarty ze swojego uroku. Na Plac Nowy wchodziliśmy z koleżanką z jakiejś bocznej uliczki. Zmarznięci, zagadani, bardziej skoncentrowani na tym gdzie tu chlapnąć herbatę, niż na kontemplowaniu otoczenia.

-Nie wierzę.

-Ahahaha!

Odruchowo zasłoniłem twarz aparatem… dupa blada, podpięty szeroki kąt, a do zapiekanki zmierzającej na facebooka zostało jakieś 100 m. Ogarnęło mnie, dobrze znane mi uczucie, kiedy wiem że zdjęcie przeszło koło nosa. Mimo to przyspieszam kroku zmieniając po drodze obiektyw. Bingo! Laska chyba też nie była do końca zadowolona ze swojego zdjęcia,  bo mierzy do siebie zapiekanką i komórką po raz drugi. W dalszym ciągu daleko, w biegu, zdjęcie rozmazane. Telefon, zapiekanka i głowa ponownie ustawiają się w idealnej lini. Biegnę co sił w nogach. Cała dyskrecja już dawno poszła do lasu, mimo to koleżanka, która została za plecami stara się ratować sytuację. Próbuje odwrócić uwagę przyszłej ofiary i ostentacyjnie oznajmia światu, że musi zawiązać buta. Klęka i zaczyna wywijać sznurówkami. Gdyby nie fakt, że jej kozaki nigdy ich nie posiadały kamuflaż doskonały. Powinien trafić do podręczników CIA, a może nawet CBŚ. Amatorka zapiekanek ani drgnie. W końcu widzę na jej twarzy uśmiech i czuję, że sam też się uśmiecham. Obydwoje mamy swoje wymarzone zdjęcie z Krakowa.

Brainiacs

Coffee there and back again

Winter ain't cold no more